روش مطالعه برای آزمون وکالت

«روش مطالعه برای آزمون وکالت»

«نکات موفقیت در آزمون وکالت (12)»

روش مطالعه‌ی صحیح در آزمون وکالت تابعی از پایه‌ی علمی داوطلب و همچنین استعداد و هوش و ذکاوت وی است. بنابراین پرسش از روش مطالعه در آزمون وکالت پاسخی شخصی و موردی دارد و پاسخی نوعی و متعارف ندارد.

اساساً امر برنامه‌ریزی و موفقیت و کلیدهای موفقیت در آزمون وکالت یا هر آزمون حقوقی دیگری، نیازمند بررسی شخصی و موردی است. روش مطالعه‌ی صحیح در وکالت مطالعه‌ی مقایسه‌ای- تحلیلی همراه با تمرکز بر مطالب حفظی قوانین است.

به عبارتی داوطلبان مکرراً سوال میکنند که آیا مطالعه‌ی قوانین فقط و فقط کفایت میکند؟ به نظر میرسد پاسخ به این پرسش به سابقه علمی دانشجو و دانشگاهی که از آن فارغ التحصیل شده است و همچنین قدرت تحلیل و استدلال وی وابستگی شدیدی دارد.

بنابراین داوطلبی که در طی دوران تحصیل خود دائماً کتب منبع و کتب اصلی را مطالعه کرده است و مرور کرده است و به صورت حضوری کلیه‌ی مطالب را فهمیده است و بلافاصله پس از اتمام تحصیل نیز قصد شرکت در آزمون را دارد؛ طبیعتاً احتمال موفقیت وی با قانون‌خوانی به صورت عمیق بیش از دیگران است و البته قانون‌خوانی و نص‌خوانی هم بایستی همان‌طور که بیان شد همراه با فهم دقیق مطلب و برقراری روابط مواد باشد و همچنین بایستی ناسخ و منسوخ هر قانون نیز کشف و تحلیل شود. عمده‌ی کتب تشریحی و دانشگاهی نیز همین کار را انجام داده‌اند و بیشتر مطالبی که تاریخچه‌ای و تطبیقی و ... هم هستند در آزمون وکالت کاربردی ندارند و خود داوطلب بایستی این مطالب را حذف نماید.

مثلاً اینکه تاریخچه برات چه بوده است و در کشورهای دیگر چه سند مشابهی وجود داشته است و قوانین بین‌المللی چیست، اهمیتی در آزمون وکالت ندارد و البته ممکن است در مقطع ارشد و مقطع دکتری حائز اهمیت باشد.

علاوه بر این مواردی هستند که علاوه بر فهم و درک آنها، بایستی حفظ شوند:
مثلاً مبحث قرارها در آیین دادرسی مدنی و کیفری
درجات مجازاتها در حقوق جزا
میزان مجازات‌ها در حقوق جزا که البته اهمیت خاصی ندارند.

مبحث اکثریت‌ها در شرکتهای تجاری و حقوق تجارت

مبحث خیارات در حقوق مدنی

عمده‌ی مباحث اصول فقه و البته همراه با کاربرد آن در متون حقوقی و مواد قانونی

بنابراین تکیه‌ی اصلی داوطلب در این موضوع بر تحلیل و مقایسه و فهم مواد و در نهایت حفظ قسمت‌هایی است که حفظی محض هستند.